اخیرا خبرهای متعددی در مورد انتقال گروههای تکفیری از سوی و سایر مناطق بحران زده خاورمیانه به جمهوری باکو و مناطق درگیری با ارمنستان منتشر می شود. به گزارش وب سایت خبری-تحلیلی آذریها در هفته های گذشته چند کاروان از تروریست‌های تکفیری از راه زمین یا هوا به این مناطق منتقل شده اند. آخرین خبر در مورد این نقل و انتقالات دیروز بود که خبر رسیدن 200 تن از اعضای «گردان حمزه» (hamza division) با پروازی از آنکارا به باکو منتشر شد. چندی پیش یک منبع خبری نیز از انتقال هزار تن از اعضای ارتش آزاد سوریه به جمهوری باکو خبر داده بود.
گردان حمزه یکی از مهم ترین نیروهای تروریستی وابسته به ترکیه متشکل از «ترکمان‌ها» است که پیش از این در شمال حلب، ادلب و لیبی مورد استفاده قرار گرفته اند. اعضای این گروه خطرناک و حرفه ای طی برنامه سرّی مستقیما از سوی ترکیه تربیت شده اند. گردان حمزه تجربه درگیری با نیروهای ایرانی را نیز در سوریه داشته اند که با صدمات سنگین روبرو شده اند. اعضای این گردان با انتشار عکس سلفی از پرواز آنکارا-باکو از انتقال خود خبر داده اند.
ترکیه پیش از این نیز در جنگ داخلی سوریه، روند اشغال مناطق کُردنشین شمال سوریه و سپس لیبی از نیروهای تکفیری که عمدتا در بدنه جبهه النصره حضور داشتند استفاده کرده بود. ماه گذشته «جان دوندار» روزنامه نگار منتقد تُرک که فعلا در آلمان اقامت دارد فاش کرده بود که رژیم اردوغان برای تروریست های تکفیری که در لیبی می‌جنگند ماهانه 12 هزار لیر و در زمان آتش 4500 لیر حقوق پرداخت می‌کند وی همچنین فاش کرده بود که حکومت ترکیه این تروریست ها را در نقاظ مختلف جهان جابجا می‌کند. البته ترکیه همانند همیشه ارتباط خود را به تروریست های تکفیری چه در سوریه و چه در لیبی انکار کرده است. حکومت ترکیه با «وضع ممنوعیت خبری» از طریق شورای عالی رسانه ای خود، مانع انتشار هر نوع خبر یا افشاگری در مواردی از این دست می شود و آن را در رده اسرار محرمانه دولتی طبقه بندی می‌کند. در مقابل انتشار چنین اخباری، رسانه های باکو و ترکیه برای راه اندازی جنگ تبلیغاتی سرپوش گذاشتن بر موضوع اصلی، مسئله انتقال نیروهای حزب کارگران کردستان(پ.ک.ک) را به مناطقی از آرتساخ مطرح کرده اند که با توجه به کمبود نیروی پ.ک.ک چنین درست به نظر نمی‌رسد مگر اینکه ترکیه و باکو در استفاده از تکفیری‌ها به قدری پیشروی کنند که ارمنستان ناچار به یارگیری با همه نیروهای مخالف ترکیه شود. به نظر می رسد انتقال تکفیری‌ها به قفقاز جنوبی با هدف جنگ و اشغال ناگورنو- قراباغ نیز از سوی ترکیه بصورت رسمی تکذیب خواهد شد. اما تاثیری در واقعیت ندارد.
از زمان آغاز انقلاب های عربی، تروریست های تکفیری هیچگاه تا این اندازه به مرزهای ایران نزدیک نشده بودند. ایران حدود 700 کیلومتر مرز زمینی با جمهوری باکو و جمهوری خودمختار نخجوان دارد که هر نقطه از این مرز می تواند بستری برای نفوذ به داخل ایران باشد. باکو در حالی سرگرم ناامن سازی جدار بیرونی مرزهای ایران است که دو کشور در عرصه اقتصادی روابط خوبی با یکدیگر دارند اما در عرصه استراتژیک فاقد همکاری های لازم است. اخیر رزمایش نظامی قفقاز2020 با حضور روسیه،ایران و ارمنستان و چند کشور دیگر اتحادیه اوراسیا از جمله ترکمنستان در منطقه برگزار شده است که به نظر می رسد پاسخی به تحرکات نظامی مشترک باکو- آنکارا است.
در هر صورت حضور نظامی ترکیه و متحدین تکفیری آن در امتداد این مرزها، تهدید بالفعل علیه امنیت ملّی و موجودیت کشور است. بدیهی است اگر این اخبار رنگی از واقعیت داشته باشد، تحوّل جدیدی در روابط بین تهران- باکو- آنکارا رخ خواهد داد.
