کتابهای درسی جمهوری باکو ملغمه ای از بی‌شعوری و بی‌سوادی نیست، بلکه محلی است برای تامین کمبودهای تاریخی،فرهنگی و سیاسی. روشنفکران و سیاستمداران این کشور دروغ های زیادی به مردم شان گفته اند. دروغ‌هایی که شاید قابل مقایسه با «کره شمالی» باشد.
بر اثر تغییر خط و الفباء و پایین بودن آگاهی عمومی و سطح سواد، مردم باکو قادر به تشخیص سره و ناسره نبود و یک انقطاع تاریخی و ادبی مهم به ویژه بر اثر تغییرات سه باره الفبا قرار گرفته اند. به طوری که نسل امروز قادر به خواندن نامه های پدران شان نیست تا چه رسد به کتب تاریخی مانند طبری، عالم آرای عباسی و….
دولت سازان این کشور به مردم گفته اند که در گذشته دارای چند امپراطوری بزرگ بودند که برای جهان دستور می نوشت،از جمله آن امپراطوری‌ها، حکومت صفوی بود که سرزمین های زیادی از جمله ایران را در سیطره خود داشت.
اما این دروغ‌های خنده دار، در باکو به حقیقت محض تبدیل شده اند. البته این سیاست مداران تا به امروز نتوانسته اند حتی یک برگه سند، دال بر انعقاد قرارداد با یک دولت خارجی به نام دولت / امپراطوری آذربایجان شمالی یا یک سکه یا هر نوع سند ناظر بر شناسایی ارائه دهند. حتی در نقشه هایی قبل از 1918 خبری از کشوری به این نام در پهنه گیتی نیست. اما همه می دانیم که تکرار دروغ، آن را به یک حقیقت محض تبدیل میکند. به ویژه اگر در مقابله با گرجی‌ها و ارمنی‌ها به چنین دروغ های نیاز باشد.
اخیرا یکی از آخرین شاهکارهای جعل تاریخ، در ویرایش جدید کتاب تاریخ درسی پایه پنجم رخ داده است. در این کتاب تحریفات متعددی توام با نفرت از ایرانی‌ها دیده می‌شود. مانند موضوع شهریار،صفویان، افتخار به قتل کورش و…
اما جالب‌ترین تحریف مربوط به درس صفویه و تصویری «خیالی» از شاه اسماعیل صفوی است. در این تصویر شاه اسماعیل زیر بیرقی که دقیقا مشابه «پرچم خلافت عثمانی» است ایستاده و سیمایی شبیه سرداران ترک و تاتار برای وی کشیده شده است که هیچ مناسبتی با تصاویر تاریخی ارائه شده از وی ندارد.
همگان آگاه اند که پرچم ایران در دوره صفویه مانند بسیاری دیگر از دوره‌ها نماد شیروخورشید بود نه ماه و ستاره.
پرچم هلال سبز رنگ، متعلق به خلافت عثمانی بود که دشمن اصلی صفویان به شمار می رفت. حال باید پرسید چرا طراحان و نویسندگان کتابهای درسی در باکو با چه هدف شاه اسماعیل را زیر پرچم خلافت عثمانی تصویر کرده اند؟
آیا زمامداران این کشور خواسته از فرط شیدایی ترکیه، یک خوش خدمتی دیگر برای برادر بزرگ‌تر که در پی احیای خلافت است، انجام داده باشند؟ یا از نشان ایرانی شیروخورشید ترسیده اند؟
این نویسندگان به قدری به مردم دروغ گفته که برای پوشش دروغ های قبلی به دروغ های جدید نیازمندند. طبیعی است که ادعای مضحک تُرک بودن حکومت صفوی با مسائلی مانند پرچم، زبان رسمی فارسی، بسط و گسترش شاهنامه و فرهنگ شاهنامه ای و… همخوانی ندارد.
اکنون جاعلان تاریخ ناچارند که شاه اسماعیل به زیر بیرق دشمن اصلی او (خلافت عثمانی) بفرستند تا مبادا اهتزاز پرچم ایران ، دروغ های گذشته را فاش سازد.
در چنین مواردی نباید منتظر مجاری رسمی و دستگاههای عریض و طویل و بی خاصیتی چون سازمان فرهنگ و ارتباطات و رایزنی های فرهنگی شد و در بهترین حالت جز برگزاری جلسات بی نتیجه و بدون خروجی، عملکرد دیگری ندارند.
بر همه اهالی مطبوعات،دانشگاه، هنر و فرهنگ لازم است که در برخورد با مقامات سفارت و کنسولگری جمهوری باکو در ایران از آنها در خصوص این رویکرد و دلایل ایران ستیزی رسمی در کتب درسی سوال کنند و دانشجویان و گروههای علمی نشست های تخصصی را در این خصوص برگزار نمایند.
