ورکشاپ های خبری-عکاسی در ترکیه دامی برای جاسوسی از استان/ روابط عمومی ها هشیار باشند

۱۷ آبان, ۱۳۹۸
ورکشاپ های خبری-عکاسی در ترکیه دامی برای جاسوسی از استان/ روابط عمومی ها هشیار باشند

نهادها و سازمان های دولتی و خصوصی در تبریز باید نسبت به نفوذ عناصر ضد ایرانی در روابط عمومی ها هشیارتر باشند و صلاحیت همه جانبه خبر نویس ها و دوربین به دستان را مجددا بررسی و گزینش کنند.

 به گزارش وب سایت خبری – تحلیلی آذریها؛ چند سالی است عده ای خبرنگار نما و دوربین به دست خواسته یا ناخواسته با هدایت مستقیم یا غیرمستقیم سرویس های اطلاعاتی کشورها یا احزاب و گروه های مداخله گر در امور ایران به طور آزادانه در تبریز مشغول فعالیت و جمع آوری اطلاعات آشکار یا سازمانی هستند.

این افراد به طور مرتب گاها سالیانه چندین بار به بهانه ها و پوشش های مختلف به کشورهای مختلف منجمله ترکیه سفر کرده و در قالب انجام پروژه عکاسی، شهر تبریز و هر آن چه مورد نیاز سرویس های اطلاعاتی است را با کم ترین هزینه تهیه می کنند.

مطمئنا بخش های ضد جاسوسی و مرتبط دستگاه های اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران، عناصر ضد ایرانی و نفوذی را زیر نظر دارند و گاها به صورت دوبله از آن ها بهره بیشتری می برند. در میان این اشرافیت متاسفانه گاها دیده می شود عناصری ضد ایرانی همچون ع ب ح که مدعی است عکاس شهرداری تبریز است پس از اقامت در ترکیه در پایگاه های خبری زرد بر علیه ایرانی ها و کشورش مطالب توهین آمیزی منتشر می کند.

افرادی از این دست با هارد های اکسترنال پر از عکس های سازمانی و انبوهی از عکس های تبریز و مناطقی از ایران، کشور را ترک کرده و گاها خود را به مطاعی اندک می فروشند. این دوربین به دستان با سو استفاده از هنر عکاسی همیشه در حال سفر به کشورهای مختلف و ترکیه هستند و سر خود را همچون کبک در برف فرو برده اند غافل از این که ایران می داند بزرگتر هایشان همچون حسین . ف اهل اردبیل یا حسن . س اهل تبریز و  …  ( فعلا مقیم آمریکا و پراگ چکسلواکی) مستقیما با هدایت دستگاه های اطلاعاتی و سازمان های ضد ایرانی پروژه های مختلف عکاسی مستند اجتماعی را با پوشش های مختلف به جوجه جاسوس ها در تبریز و سایر شهرهای آذری نشین می سپارند. مدتی قبل حسین . ف در ارمنستان و اخیرا در یکی از همین حیاط خلوت های ایران در ترکیه (وان) ، ورک شاپ عکاسی برگذار کرده و پروژه های مختلفی که تنها نیاز سرویس های جاسوسی را برطرف می سازد را به چند دختر و پسر آگاه یا ناآگاه، شاغل یا بیکار در تبریز سپرده است و حتی از آن‌ها به انحای مختلف و گاها رایگان سو استفاده یا بهره کشی می کند. هر چند در متون آموزشی کلاسیک جاسوسی، به عناصر وطن فروش اطمینان خاطر داده می شود که خطر شناسایی جمع آوری آشکار (عکاسی از زندگی روزمره مردم و سطح شهر و مراسم های مذهبی و ملی و رخدادهای خبری و اسکن مراکز و سازمان های دولتی و غیر دولتی و … ) در پوشش به اصطلاح کار خبری یا مستند کاری اجتماعی توسط عناصر سفید کم است اما در این آموزش ها به باگ ها و خطاهای مختلف عنصر انسانی آن هم در زمین بازی کشوری همچون ایران پرداخته نشده است.
عده ای دوربین به دست و میرزابنویس در تبریز و سازمان ها که در هر سفر با هاردهای اکسترنال به راحتی در حال رفت و آمد به فرنگ و استانبول هستند و فکر می کنند ماموریت های خود را با موفقیت انجام دادند و ایران و تبریز را با دستی پر ترک می کنند اما این را نیز باید در نظر داشته باشند که حبس ابد و اعدام برای جاسوس دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد.

این به اصطلاح عکاس های خبرگزاری ها و آژانس های پوششی عکس خارجی و نفوذی های آگاه یا ناآگاه در بین عکاسان و خبرنگاران و فعالان در روابط عمومی ها نمی دانند که با سپردن یا انجام هر پروژه جاسوسی که در قالب عکس و گزارش، انجام می گیرد قربانیان و یا خود را به طناب دار سالن اعدام سرد و بی روح زندان تبریز نزدیک تر می کنند.